De directe noordwand op de Scheidegg Wetterhorn

‘Een beklimming van deze steile wand is een van de grootste klimtochten die je in de Zwitserse Alpen kan maken.’ (Bron: SAC Clubführer – Berner Alpen 5, vertaald uit het Duits.)

‘Volledig ten onrechte staat zij in de schaduw van de Eiger en zijn gevaarlijke noordwand. [...]. De Wetterhorn doet qua moeilijkheden niet onder voor de Eigerwand, in tegendeel zelfs. Ze is klimtechnisch gezien juist moeilijker.’ (Bron: Walter Pause - im extremen Fels, vertaald uit het Duits)

Zenuwslopende beklimming

In de zomer van 1994 wagen Jan van der Burg en Thierry Schmitter zich aan de directe noordwand van de Scheidegg Wetterhorn (3361m). Ze volgen de route van Max Niedermann en Seth Abderhalden, geopend op 12 en 13 augustus 1954. Het gidsje belooft ze 1300 hoogtemeters klimmen in aanhoudend Ve en VIe graads terrein, met een A2 crux in matige rots. De route loopt door vele diepe schoorstenen, die moeilijk af te zekeren zijn, oftewel Kaminkletterei van de bovenste plank. Als Thierry in 2022 terugblikt op de route noemt hij dit de engste beklimming die hij ooit gedaan heeft. In graniet voelde hij zich vrijwel altijd thuis, maar de beperkte afzekermogelijkheden van de Berner kalk zijn logischerwijs veel minder zijn ding.

Voor zover bekend is deze route daarna niet nogmaals door Nederlanders gedaan. De naastgelegen directe westpijler (ED-,1000m, 6a+) kent wel een aantal verschillende Nederlandse beklimmingen.