De Kalanka noordwand

Cas van de Gevel, Martijn Schell, Mike van Berkel vertrekken in augustus 2009 naar India om de imposante Kakanka noordwand te beklimmen. Hun doel was de Tsjechische route.

Expeditieperiode: 12 augustus tot 1 oktober 2009

Voor Cas en Mike is het al bekend terrein. Ze hebben in 2005 en 2007 al eens geprobeerd om de Kalanka en Changabang te beklimmen. Het slechte weer gooit telkens roet in het eten. In 2009 doen ze een nieuwe poging samen met Martijn Schell.

Acclimatisatie

Op 20 augustus arriveren Cas, Mike en Martijn in het basiskamp. Ze acclimatiseren op een onbeklommen top ten zuiden van het basiskamp. Op 29 augustus draaien ze om op 6000m, vanwege de slechte rotskwaliteit. De berg krijgt de werknaam Peak Plugge, vernoemd naar de Herman Plugge, nestor van het Nederlandse expeditieklimmen.

Pech

Op 15 september vertrekken de mannen na een periode van slecht weer naar het ABC voor een poging op de Kalanka. Ze ontdekken dat hun kamp volledig is bedolven onder de verse sneeuw. Martijn schrijft in zijn dagboek:

‘Mike heeft zichtbaar last gehad van de nacht in het gehavende ABC en loopt te piekeren. Bij de randspleet laat hij ons weten de wand niet in te willen stappen. Overtuigen heeft geen zin. Zijn argumenten zijn helder. Cas en ik bespreken kort of we als tweemanscordee verder willen. Ik kijk naar boven en de onzekerheid wint het van de moed. We bezluiten met zijn drieën om te draaien. Ik maak een selfie met de top van de Changabang 1600 meter recht boven me. Nog nooit stond ik aan een voet van zo’n grote en steile noordwand. Dit is te hoog gegrepen!’

Troostprijs

Op 20 september doen de mannen een nieuwe poging op Peak Plugge. Ze klimmen 8 lengtes ijs in de noordwand en komen hoger dan in hun vorige poging, maar opnieuw blijkt de rots te los. Peak Plugge blijft onbeklommen. De volgende dag besluiten ze naar Garuda Peak (6505m) op pad te gaan. Martijn schrijft in zijn dagboek:

‘Om 3 uur gaat de wekker. Na een kort stuk gletsjer beklimmen we een ijscouloir welke naar de col leidt. Vanaf daar gaat het verder via een sierlijke graat. De zon komt op en achter ons ligt de berg die we eergisteren probeerde te bereiken. Als de graat steiler wordt, en meer een wand begint te vormen, gaan we opnieuw aan touw. Mike klimt zeven lengtes voor. We zijn goed geacclimatiseerd en het gaat als een trein. We staan precies om 12 uur op de top van Garuda Peak. Mike weet te vertellen dat de berg illegaal door een Tsjechisch team is beklommen in 2005, toen Mike hier met Cas, Melvin en Andreas een eerdere poging deden op de Changabang - Kalanka. Maar de berg staat bij de IMF nog als onbeklommen aangeduid.’

Het uitzicht is overweldigend. Met Tibet in het noorden en aan de horizon de Pamir. Ook zien we de Heilige Mount Kailash liggen. We denken ook de Dhaulagiri te zien in Nepal, maar hebben geen idee of dat juist is. De Dunagiri, Kalanka, Changabang en Nanda Devi zijn dat wel. Cas zegt dat hij na het uitzicht van de K2 nog nooit zo’n mooi uitzicht heeft gehad in de Himalaya. We gaan met een mooie herinnering naar huis.’

Martijn schat de moeilijkheidsgraad op D. Ze hebben 11 lengtes ijs tot 50 graden geklommen met een passage in mixed terrein. Het overige deel van de graat was tamelijk eenvoudig.

Een vierde poging

In 2012 keert Cas voor een vierde keer terug naar de Kalanka noordwand samen met William van Meegdenburg. Ook deze keer laat de berg zich niet bedwingen door slecht weer.