Omdat Maikel al eens een mislukte poging had gedaan, besluiten ze te vertrekken vanuit het Stollenloch, een uitgang in de treintunnel, waardoor ze het onderste deel van de wand overslaan. Het begin van de route verloopt moeizaam. Ze kunnen de juiste route niet vinden en Maikel laatin de Schwierige Riss twee camalots en een hoofdlamp vallen. Maar uiteindelijk weten ze de goede flow te vinden. Na 15 uur bereiken ze de top van de Eiger. Niels is ontzettend blij en opgelucht als hij op de top staat. Over de altijd relativerende Maikel schrijft hij:

“Het laatste stuk klimmen we naast elkaar naar de top. Daar sta ik een minuut lang te genieten van het prachtige uitzicht in het schemerdonker. Nogmaals sta ik te springen van geluk. Maikel niet, ‘zeg, het was maar een wand’, roept hij, ‘schiet nou eens op, het is koud en we moeten nog een bivakplaats vinden!”

Foto: Maikel van Sundert in de Eiger Noordwand. © Niels van Veen