Hoe bewuster Eric wordt, hoe duidelijker blijkt op welke wijze zijn hersenletsel bepalend is voor zijn toekomst. Vooruitgang moet zelfs voor een vechter zoals Eric op een gegeven moment veranderen
in acceptatie: Verstaanbaar dingen zeggen, even als eten en drinken op normale snelheid zit er niet meer voor hem in.

Het Niet Aangeboren Hersenletsel (N.A.H.) van Eric is ongrijpbaar. Want aan de ene kant lijkt zijn denkvermogen te werken als voorheen, maar van de andere kant valt niet te voorspellen wanneer Eric iets over het hoofd ziet of vergeet. Verder werkt de besluitvorming in de hersenen vertraagd, waardoor Eric soms letterlijk ‘ergens een nachtje over slapen moet’ om een serieus besluit te nemen.

Foto: Eric in het verpleeghuis met zusters Anita & Marjan. © Menno Boermans