Alleen met haar beste vrienden deelt ze haar worstelingen. Voor de buitenwereld is vooral het succesverhaal te zien. Pas later schreef ze erover in haar blog:

“Het echte probleem was dat na drie jaar lang op maandag conditieverslagen lezen, op dinsdag klimpartners zoeken, hopen op mooi weer op woensdag, inpakken op donderdag, vertrekken op vrijdag, klimmen op zaterdag en laat op zondag thuiskomen - opnieuw en opnieuw - ik moe ben. Uitgeput.

Ik heb altijd gedacht dat verhuizen naar de Alpen de klimstress zou verminderen, maar integendeel! Dat gevoel van altijd kunnen gaan, klaar moeten staan, fit en sterk moeten zijn, de hele alpinisme-puzzel leggen met omstandigheden, weer, partners, tijd… Steeds meer voelde ik dat er iets moest veranderen, want als de druk niet zou afnemen, was ik bang dat ik binnen tien jaar volledig met alpinisme zou stoppen…”