Het kampioenschap ging van start met de damesfinale. Hiervoor hadden zich acht klimsters geplaast via de nationale lead competitie en een laatste selectiewedstrijd begin deze maand. De eerste finalisten kwamen prima uit de voeten met het onderste deel van de finaleroute, waarbij al wel het nodige aan kracht moest worden ingezet om dit gedeelte te overmeesteren. Halverwege de route had hoofdroutebouwer Jorg Verhoeven de eerste cruxpassages ingebouwd met een passage met grote organische wormvormen waarop weinig houvast was te vinden en iets daarboven een passage die met een overtuigende sprong moest worden getackeld. De eerste vijf finalistes kwamen tot verschilende plekken rondom deze zone.
Totdat dark horse Florien Sjoerdsma het strijdtoneel betrad. Ze wist als eerste de middenzone te overwinnen wat haar een oorverdovend applaus opleverde. Aangezien de route in het bovenste deel nog moeilijker was gemaakt, moest ze vier grepen verder toch haar meerdere in de route erkennen. Een podiumplaats was hiermee wel veilig gesteld, want er zaten nog maar twee klimsters in de isolatie te wachten. De eerste was titelverdedigster Nikki van Bergen uit Amsterdam. Van Nikki was bekend dat ze in bloedvorm verkeert. Vorige week zat ze nog heel dicht bij een finaleplaats in de afsluitende wereldbekerwedstrijd in het Sloveense Kranj. Met gemak klom ze door de onderste cruxpassages, voorbij het punt waar Sjoerdsma eruit viel, en arriveerde ze als eerste bij een speciaal voor het NK vervaardige module die door Vertigo Climbing Structures was gesponsord. Een baard, een schelp of een hangend softijsje? (Kijk de livestream van de finale terug en oordeel zelf) Ze overwon de barriere soepel, waarna de weg naar de top open lag. Geconcentreerd klom ze door en clipte het laatste setje, waarmee de top bereikt was.
Psychologische oorlogsvoeringNu was het de beurt aan titeluitdaagster Rachel Nilwik. Na de laatste selectiewedstrijd was er zelf heel duidelijk over: haar doel op het NK was Nikki van Bergen verslaan. En eerlijk is eerlijk, ondanks de grote overmacht waarmee Nikki de route had geklommen, direct na de wedstrijd gaf ze aan bloedzenuwachtig te zijn geweest voor het NK. Ze kon de gedachtes van wegzippende voeten vaak niet uitbannen. De psyschologische oorlogsvoerig van Rachel Nilwik had dus gewerkt. Maar nu de route al uitgeklommen was, kon ze slechts een ding doen om de titel af te pakken: de top sneller bereiken dan Nikki. De druk die deze uitdaging een klimmer oplegt is enorm. Je moet zowel precies als snel klimmen, wat vaak niet goed samengaat. Een klein slordigheidje kan fataal zijn. Rachel Nilwik deed wat ze moest doen en klom snel door het onderste deel. Aangekomen bij de baard van Sinterklaas gebeurde het bijna onvermijdelijke en zipte haar voet weg, doordat ze mogelijk haar voet met net een halve centimeter onnauwkeurigheid had geplaatst. Nikki van Bergen pakte met deze overwinning haar zesde nationale leadtitel, Rachel Nilwik veroverde het zilver en Florien Sjoerdsma legde beslag op het brons.
Dubbele handverklemming
Het kampioenschap werd vervolgd met de finale van de heren. Ook hiervoor zaten acht finalisten klaar in de isolatieruimte want de deelnemers mogen van elkaar niet zien hoe ze de route klimmen. Voor de herenfinale was routebouwer Jorg Verhoeven duidelijk geinspireerd door zijn Truong Ngo
