Donderdag zijn we, Nikki, Tabitha, Stefan, Tim en ik, met de prachtige gehuurde peugeot 207 met panoramadak vertrokken naar Munchen. Een redelijk vlotte reis met Nikki als topnavigatie, bracht ons voor het donker in de jeugdherberg. Eten, slapen en de volgende dag de stad verkennen. BMW-museum, Olympisch park met stadion, en het centrum zorgde voor een volle dag.

Vanochtend om half 9 gingen de demo’s van start. Tabitha moest als tweede starten en Tim als 7e. Dus na vroeg opgestaan te hebben, konden ze gelijk aan de slag met opwarmen. Nikki (als 23e) en Stefan (als 22e) hadden iets meer tijd. De eerste kwalificaties van Tabitha en Tim waren erg lang, waardoor ze ook zeker op de tijd moesten letten. Tabitha had een mooie score neergezet 13e, ondanks dat er twee grepen van afgetrokken werden ivm de tijd. Tim was niet helemaal tevreden over zijn eerste kwalificatie, maar deed het ook zeker niet slecht.

Even later was Stefan aan de beurt en kon de mono in de module niet houden en ‘bovenop was het te rond’. Nikki mocht haar 1e kwali evenals Stefan in het koude vochtige weer buiten klimmen. Ondanks koude vingers topte ze de route.

Na een korte lunch in het hostel, zonder beleg aangezien Tim dat in de klimhal had laten liggen, was het tijd voor de tweede ronde. Nieuwe ronde nieuwe kansen! Dat gold helaas niet voor iedereen. Stefan mocht als derde starten in zijn tweede route. Helaas kon hij zich door vermoeidheid niet goed concentreren en was het gewoon niet zijn dag hier in Munchen. Nikki mocht tegelijkertijd haar tweede route klimmen. ‘De route lag me niet, daardoor zat ik niet goed in de route, waardoor ik heel geforceerd klom, wat er voor zorgde dat ik veel te vroeg viel’, zegt Nikki terwijl ze haar bed opnieuw aan het opmaken is en een mug doodt! Toch was het genoeg voor een finaleplek, gelukkig: ‘Anders was ik nu echt heel chagrijnig geweest hoor!’

Voor Tabitha stond de eerste kwalificatie van Nikki buiten op haar te wachten. Zoals altijd klom ze de route rustig en steady naar boven, liet zich niet intimideren door de moeilijke passen en gleed helaas op het einde weg van een trede. Ze baalde, want ze was nog niet verzuurd..  Haar uiteindelijke 18e plek laat zien dat er nog een wereld open ligt voor deze dame.

Tim liet wel even merken dat hij nieuwe kansen kreeg! Hij begon erg rustig en zoekend naar goede treetjes aangezien het een gladde structuurwand was. Hij bleef steady doorklimmen en vond voor het eindstuk nog een rust. Jammer genoeg had hij nog maar één minuut en moest hij vrij snel doorklimmen. Door de microfoon werd er afgeteld en in de laatste seconde had hij de een na laatste greep vast, hij ging nog naar de laatste, waar er sowieso veel mannen uitgevallen waren, maar raakte deze helaas niet aan. Een mooie 8e plek in de tweede route, bracht Tim uiteindelijk tot een 15e plek in de eindstand.

 Een heerlijk avondmaal, stoere verhalen, telefoontjes naar huis en fijne douches brengen ons nu toe aan slapen! Morgen vroeg op, want de isolatie sluit voor Nikki om half 9. Het wordt duimen op mooi weer, de finales zijn namelijk buiten!

Datum bericht, 12 september 2009. Tekst; Kim van den Hout
Jeugd A klimster Nikki klom zich tijdens de eerste wedstrijd in Imst, met een vierde plek, net naast het podium.

De wedstrijd begint zaterdag 13 september met twee kwalificatierondes en zondag staan de finales op het programma. De hoofdroutebouwers zijn de gerenommeerde topklimmers Christian en Andreas Bindhammer. Ook Jonas Baumann, die eerder dit jaar de Boulder World Cup in Vail won, zit in het bouwteam.

De European Youth Series is een internationale jeugd competitie die onder auspiciën van deIFSC gehouden wordt.



Datum bericht, 10 september 2009