Op 8 januari hebben Martin Fickweiler en Gerke Hoekstra een speedbeklimming van de tweedaagse route Skull Queen (V, 5.8, C2+) volbracht. In een totale tijd van acht uur wist het tweetal deze dertien touwlengtes lange artief route te beklimmen.
Ze waren 's ochtend om half negen vertrokken en haalde de top van de Washington Column om half vijf in de avond. Een half uur voor het invallen van de duisternis werd er aan de moeilijke afdaling begonnen. Deze twee tot vier uur duurende afdaling wordt in de zomer al afgeraden om in het donker te doen, laat staan in een ijzige winternacht. Was het tweetal een half uur later op de top gekomen dan was een overnachting zonder bivakspullen onvermijdelijk geweest. Om voldoende snelheid te hebben in de route zelf koos het tweetal voor de 'shortfix' methode, en klom iedere klimmer een blok van drie touwlengtes achter elkaar voor. Deze 'inklim' had zo'n grote impact, dat een rustdag onvermijdelijk was.
Gerke en Martin maken zich nu klaar om El Capitan op te gaan. Maar voorlopig zijn de weersvoorspellingen niet in hun voordeel. Acht dagen na het Skull Queen avontuur topten Gerke en Martin voor de tweede keer Zodiac (5.7, A2). Dit keer in de winter! Ze hadden drie dagen voor de beklimming gepland, maar pas na zes dagen werd de top gehaald. Door winterse omstandigheden en extreme run-off zijn ze tot twee keer toe afgedaald en hebben daarbij hun klimtouwen gefixeerd. De derde dag zijn ze via deze touwen weer omhoog gegaan en hebben vervolgens de beklimming in vier dagen voltooid.
Buiten de harde omstandigheden bleek ook het klimmen moeilijker dan in 2004. Uit estetisch oogpunt zijn er namelijk door lokale klimmers veel gefixeerde plaatsingen verwijderd. Zo ontbraken er op kritieke plaatsen pitons, copperheads en boorhaken. Dit maakte de route avontuurlijker en interessanter, al konden ze hierdoor minder snel klimmen dan van te voren gedacht. De drie bivaks in de portaledge waren ondanks het zware winterweer redelijk confortabel. Dankzij dubbele slaapzakken, ruim voldoende proviand en een radio bleef het moreel hoog.
Vooral de zware ijsslag op de vijfde dag maakte veel indruk. Door de steilheid van de route was dit echter nooit te gevaarlijk. Halverwege de zesde dag bereikten de twee met stralend weer de top. De afdaling over de verrijste 'East Ledges' verliep beter dan verwacht en waren ze terug in het dal voordat de pizzahut dicht was.